wanad
Encyklopedia PWN
dyfuzyjne nasycanie wanadem strefy powierzchniowej elementów metal. (gł. ze stali) w celu zmiany składu chem. i struktury ich powierzchni i uzyskania odpowiednich własności użytkowych.
minerał, chlorowanadan ołowiu Pb5[Cl|(VO4)3];
skały osadowe pochodzenia organicznego, głównie roślinnego, będące stałymi kopalinami palnymi.
spieki sproszkowanych trudno topliwych węglików metali (np. węglików: wolframu, molibdenu, tytanu, tantalu lub wanadu) z metalem wiążącym (spoiwem jest zwykle kobalt lub nikiel)
Witbank, od 2006 Emalahleni,
m. w północno-wschodniej części RPA, na wschód od Tshwane.
